List Pasterski Księdza Arcybiskupa Wojciecha Ziemby Metropolity Białostockiego
Przygotujcie drogę Panu,
prostujcie ścieżki dla Niego; (Łk 3, 4)
Drodzy Bracia i Siostry!
1. Wspomniany w dzisiejszej Ewangelii św. Jan Chrzciciel stoi na początku tych, którzy poprzez wieki podejmują działalność prorocką i apostolską, aby wszyscy ludzie ujrzeli zbawienie Boże (por. Łk 3, 6). W kończącym się roku Wielkiego Jubileuszu czciliśmy pamiątkę narodzenia Jezusa Chrystusa. Z wdzięcznością także wspominaliśmy wszystkich, którzy głosili Dobrą Nowinę o Jezusie, jedynym Zbawicielu świata. Dlatego Wielki Jubileusz w naszej Ojczyźnie rozpoczęliśmy modlitwą w Gnieźnie, gdzie przed ponad tysiącem lat zakorzeniła się na naszej ziemi Ewangelia i gdzie znajdują się relikwie wielkiego misjonarza, św. Wojciecha.
Dzisiaj, gdy kieruję do Was po raz pierwszy swoje pasterskie słowo, pragnę także pamiętać o wszystkich moich czcigodnych poprzednikach, którzy budowali Kościół Chrystusowy na białostockiej ziemi. Trzeba najpierw sięgnąć tradycji Kościoła Wileńskiego, który poprzez wieki dawał wspaniałe świadectwo wiary w Boga, umiłowania Kościoła i głębokiej czci dla Matki Zbawiciela.
Gdy powojenna rzeczywistość odcięła białostocką ziemię od jej macierzystego Kościoła w Wilnie, natychmiast na czele tej Reszty stanęli pełni apostolskiej gorliwości pasterze: abp Romuald Jałbrzykowski, bp Adam Sawicki, bp Władysław Suszyński, bp Henryk Roman Gulbinowicz, obecnie kardynał, metropolita wrocławski, abp Edward Kisiel, pierwszy pasterz diecezji, a następnie archidiecezji białostockiej – pierwszy metropolita białostocki. Ten szereg biskupów tworzących tradycję Kościoła Białostockiego zamyka abp Stanisław Szymecki.
Każdy ze wspomnianych pasterzy razem z kapłanami kontynuował misję św. Jana Chrzciciela przygotowując drogę Panu i prostując ścieżki dla Niego (Łk 3, 4) w sercach powierzonego im Ludu Bożego.
2. Z woli Ojca Świętego zostałem powołany do pasterskiej służby wśród Was. Pragnę w tym miejscu wyrazić szczególną wdzięczność Księdzu Arcybiskupowi Seniorowi za serdeczne przyjęcie i troskliwość, które ułatwiły mi wejście w nowe obowiązki. Liczę na doświadczenie i życzliwość Czcigodnego Arcybiskupa Stanisława a Was, Drodzy Bracia i Siostry, bardzo proszę o stałą modlitwę w intencji Księdza Arcybiskupa Seniora.
Wczoraj odbyłem ingres do archikatedry w Białymstoku. Zgodnie ze zwyczajem, przedstawiłem w ogólnych zarysach program mojej posługi pasterskiej w Archidiecezji Białostockiej. Przyjąłem taki program, jaki ukazuje nam Patronka Archidiecezji, Najświętsza Maryja Panna, Matka Miłosierdzia. Ona jest Matką Zbawiciela, a więc daru miłosierdzia, który w Jezusie otrzymaliśmy od Ojca. Maryja otrzymała godność świętego macierzyństwa dzięki posłuszeństwu Bogu. Dlatego moim programem, i Waszym programem niech będzie naśladowanie Maryi w posłuszeństwie. Posłuszeństwo Bogu otwiera drogę do zbawienia. Powinniśmy na wzór Maryi umieć słuchać tego, co Bóg do nas mówi. Pan Bóg przemawia na różne sposoby. Do Maryi przemówił przez Archanioła Gabriela. Do nas przemawia przez swoje Słowo zawarte w Piśmie Świętym, przez Apostołów oraz ich następców. Bóg przemówił przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Obecnie przemawia do nas przez posługę kapłanów, sióstr zakonnych, katechetów. W imię Boże spełniają swoje powołanie chrześcijańscy rodzice wobec swoich dzieci. Bóg przemawia również przez świętość życia zgromadzeń zakonnych. W sposób szczególny przemawia przez człowieka, zwłaszcza samotnego, cierpiącego, ubogiego… Bóg przemawia poprzez całe stworzenie, przez każdą sytuację życiową. Trzeba mieć otwarte serce na nieustanne Boże wezwania, aby tak jak Maryja w Kanie Galilejskiej, natychmiast je usłyszeć i wypełnić. Każdy człowiek będzie zawsze potrzebował Bożego miłosierdzia. Należy więc okazywać Bogu takie posłuszeństwo, aby Jego miłosierdzie objawiało się w całej pełni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni! (Ef 2, 4-5).
Od przyjęcia święceń biskupich przed osiemnastu laty, noszę zawołanie: Bóg, bogaty w miłosierdzie. Z tym hasłem pragnę służyć także Kościołowi w Archidiecezji Białostockiej. W tej służbie bardzo liczę na pomoc całego Prezbiterium z Biskupem Edwardem na czele. Pokładam nadzieję w modlitwie zakonników i sióstr zakonnych. Liczę na Was, Wiernych Archidiecezji Białostockiej i mam nadzieję,że dzięki naszej współpracy, będzie się spełniać życzenie mojego czcigodnego Poprzednika, aby miasto Białystok wraz z całą Archidiecezją stawało się miastem Miłosierdzia! Znana mi jest ofiarność wiernych na rzecz ubogich i potrzebujących. Razem będziemy się pochylać nad każdym cierpieniem i każdą potrzebą.
3. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. W zeszłym roku otwierały one Rok Wielkiego Jubileuszu.Nadchodzące Święta zamykają Wielki Jubileusz. Pozostało już niewiele dni tego Roku Łaski. Wykorzystajmy je na pogłębienie naszej wiary w Jezusa Chrystusa, na modlitwę, na nawiedzenie kościołów jubileuszowych. Skorzystajmy z tych darów łaski, które przez modlitwę w jubileuszowych kościołach możemy wyprosić dla siebie i dla naszych zmarłych. W tym duchu przygotowujemy się na przeżywanie zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia. Życzę Wam wszystkim radosnego oczekiwania i przyjęcia Jezusa całym sercem. Niech na stałe zagości w naszych sercach.
Życzę przede wszystkim kapłanom, aby z radością podejmowali trud adwentowego przygotowania do Świąt i zakończenia Roku Jubileuszowego.
Na początek naszej wspólnej drogi z Jezusem w trzecie tysiąclecie przyjmijcie Boże błogosławieństwo W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
(+ Wojciech Ziemba)
Arcybiskup Metropolita Białostocki